Niezbędne kroki
- Podejmij polityczną/strategiczną decyzję o redukcji emisji CO2 z zakupionej żywności. Znajdź odpowiednią i zatwierdzoną bazę danych na temat emisji CO2 z żywności. Przeanalizuj ślad CO2 w kuchni i znajdź odpowiedni potencjał do jego redukcji bez kompromisu dla celów żywieniowych. Gmina wspiera personel kuchenny w edukacji ułatwiającej gotowanie z wykorzystaniem produktów spożywczych przyjaznych dla klimatu.
- Organizacja zamawiająca decyduje o „budżecie” na emisję dwutlenku węgla (tj. podatkach wewnętrznych/kosztach) i rodzajach artykułów spożywczych, które zrodzą dodatkowe koszty.
- Zdecyduj, na co mają zostać przeznaczone podatki wewnętrzne (na edukację, inspirację, zwrot do budżetu po roku lub na coś innego).
- Dostawca (hurtownik) dolicza koszty CO2 do cen w sklepie internetowym. Ceny są dostępne dla zamawiającego w czasie rzeczywistym.
- Kuchnie publiczne zaopatrują się w artykuły spożywcze od hurtownika tak jak zwykle i ponoszą dodatkowe koszty.
- Gmina dochodzi zwrotu dodatkowych kosztów od dostawcy.
- Ważne jest przekazywanie informacji kuchniom publicznym o strategii klimatycznej gminy. Inspiruje to kuchnie do myślenia o posiłkach przyjaznych dla klimatu.
- Ważne jest informowanie mieszkańców o działaniach podjętych w celu wsparcia kuchni w ich wysiłkach na rzecz przygotowywania posiłków bardziej przyjaznych dla klimatu.
Więcej kwestii do rozważenia
- Narzędzie to należy połączyć z edukacją na temat ekologicznych posiłków, aby pomóc profesjonalistom w wykorzystaniu żywności bardziej przyjaznej dla klimatu. Edukacją mogą być przepisy kulinarne, kursy, tworzenie sieci kontaktów, wizyty studyjne i inne inspiracje.
- Narzędzie zostało wypróbowane przez Gminę Aarhus (Dania). Po 3 miesiącach odnotowano redukcję emisji dwutlenku węgla z obciążonych dodatkowymi kosztami produktów na poziomie 30%, a zakup wołowiny spadł o 40%. Nie ma jeszcze danych na temat skutków długoterminowych.
